می خواستم ...

می خواستم بت بگم چقد پریشونم دیدم خودخواهی دیدم نمی تونم
تحمل می کنم بی تو به هر سختی به شرطی که بدونم شاد و خوشبختی
به شرطی که بدونم شاد و خوشبختی
به شرطی بشنوم دنیات آرومه
...
چیکار کردی که با قلبم به خاطر تو بی رحمم
تو می خندی چه شیرینه گذشتن تازه می فهمم تازه می فهمم
تو رو می خوام تموم زندگیم اینه دارم می رم ته دیوونگیم اینه
نمی رسه به تو حتی صدای من تو خوشبختی همین بسه برای من

چه دنیای عجیبیه

.

دیدم دل ِ تنگی به خود پیچید و سنگی شد

من یه آدم  می شناسم که دستشو کرد تو جیبش و یه روز تمام راه رفت

آدم وقتی تو خودشه نمی فهمه باید بیاد دور وایسته از اون جا خودش و نگاه کنه ببین اونی که می بینه چطور جونوریه . همونی که می خواد هست یا نه فقط یه شبحه که فک می کنه همونیه که می خواد باشه هست

یه آدم میشناسم که ، حالا که به خودش نگا می کنه میبینه یه جاهائی همونی بوده که می ترسیده اونجوری باشه ،

همونجوری بوده که وقتی یکی دیگرو اونجوری می دیده میگفته هه اینو " یا دلش خوشه "

یه آدم میشناسم که تازه درست تازه همین امروز بزرگ شده

یه آدم می شناسم که ، حالا که نیگا می کنه میبینه خیلی خسته است خوابش میاد سردشه

و شاید یه جائی تو ناخودآگاهش تیر می کشه

من یه آدم میشناسم که وقتی برگشت دیگه اونی نبود که رفت

میرم بخوابم

نیگا

هر روز تو این شهر هزار تا آدم دلش می گیره ، یکیشم ما

ما جنگ را باختیم الکساندرا ! آدم خوب است شکست را مردانه بپذیرد

اونی که تو می خوای ، تو رو نمی خواد دنیا از این بهتر نمیشه